Bu Blogda Ara

6 Mart 2010 Cumartesi

O'na İthafen: Belki de

Ve sana söylemek istediğim
En güzel söz
Henüz söylememiş olduğum sözdür
O şimdi ne yapıyor?
Şu anda şimdi, şimdi, şimdi

____

Benden kilometrelerce uzaktasın şu an... Başka bir şehirde... Başka insanlarla. Ne yapıyorsun? Benim senin saçlarını, beraberken gözbebeklerindeki ufak parıltıyı düşündüğüm gibi sen de aklından beni mi geçiriyorsun? Yoksa ayrılığımız seni sevmeyi hiç bırakmadığımı unutturdu mu sana? Ya da hiçbir şeye aldırmadan kendini yorganın sıcacık sarmalayşına mı teslim ettin? Ve uyurken sürekli yaptığın gibi dudaklarında belli belirsiz bir tebessüm mü var?

Birbirimizden kilometrelerce uzaktayız şu an, aramızdaki herşeyi sonlandırma kararımızdan bu yana aylar geçmiş... Yine de sigara her boğazımı yaktığında, Zülfü Livaneli'nin kalın sesi her şarkıya girdiğinde aklımdaki tek varlık sen oluyorsun. Sen! Birlikte geçirmeye çalıştığımız günler, başarısızlıklarımız ve seni her gördüğümde midemde ve zihnimde olan ufak hareketlenme... Öyle bir hareketlenme ki tek bir saç telini herşeyden kıymetli yapan.

Uzaktasın. Belki otobüste beraberken omzuma koyduğun başın bir başka omuzda dinleniyor. Belki gözlerindeki parıltı başkasına doğru yönlenmiş. Belki de şu an beni düşünüyorsun. Yalnızca beni... Bir hafta ayrı kalmayı denedikten sonra birbirimizi ilk gördüğümüzde hiç ayrılmayacakmış gibi sarılmamızı... Ve belki de birbirimize söylediğimiz yalanları, ellerimin arasından kayıp giderken seni tutmak için boşluğa uzanan kollarımı... Belki de seni unutamadığımı düşünüyorsun şu anda. Yanılmaz hislerinle...

Belki de... Belki de beraber olmamızın hiç bir zaman doğru olmadığını...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder